آخرین بروزرسانی این مقالات در سال ۱۳۸۸ صورت گرفته است

لحظه‌ی حضورِ “دیگری” در جهانِ “خود”، لحظه‌ی ناچاری “خود” به “تصمیم” است و موضوع عدالت، کیفیت و چگونگی این امر تصمیم‌ناپذیر.

“دیگری” آن‌کس یا چیزی است که شبیهِ به “من” نیست و در ساحت‌های گونه‌گونِ وجود، جنسیت، ملیت، نژاد، زبان و مذهب‌… جهان را متفاوت از من تجربه، درک و روایت می‌کند... بیشتر بخوانید

با صدایی بالاتر از حجمِ حنجره از عدالت سخن می‌گوید آنکه بر سَریر قدرت سَر می‌بُرد و آنکه بر دار سَر می‌بازد، آنکه حکم می‌کند و آنکه فرجام می‌خواهد، آنکه تازیانه بَرمی‌کشد بر تنی و آنکه تازیانه می‌خورد بر تن‌اش.

چرا چهره‌ی ناجی و آرمانی چنین استعلایی و ستودنی اکنون با دستانی چنین تا آرنج در خون و رنج در برابر ما ایستاده است؟ آیا نباید شک کرد “به زمزمه‌ای که زندانی و زندانبان، همزمان آن را زمزمه می‌کنند”؟!... بیشتر بخوانید

مفهوم بازتولید در نظریات لویی آلتوسر و پی‌یر بوردیو از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و هر یک به گونه‌ای آن را در نظریات خویش به کار گرفته اند. در اینجا با استفاده از روش مقایسه نظریات آلتوسر و بوردیو، به بررسی این مفهوم پرداخته شده است. خواندن مقاله مفهوم بازتولید در نظریات لویی آلتوسر و پیر بوردیو

امروزه اندیشه معاصر بیش از هر چیز دغدغه توجه به دیگری را در خود می‌پروراند. دیگری، هر چیز یا هر کسی است که جدای از من وجود دارد : انسان‌های دیگر، محیط زیست و… دیگری همیشه‌ی تاریخ مورد بی‌مهری و بی‌توجهی قرار داشته است. تمام هنر لویناس این بوده که ارج و مقام دیگری را بازشناسد و آن را در افق دینی بنشاند. خواند مقاله درباره امانوئل لویناس

فلسفه لویناس از یکسو در سنت نقد متافیزیک قرار مى‌گیرد و از سوى دیگر در سنت یهودیت و روشنگرى یهودى پس از سده نوزدهم، سنت کسانى چون هرمان کوهن، فرانتس روزنتسوایگ، والتر بنیامین، مارتین بوبر و گرشوم شولم. ریشه بسیارى از مضامین عمده و پخته لویناس را مى‌توان در اثر وى “کلیت وعدم تناهى” ( Totality and infinity )۱۹۶۱ یافت... خواندن مقاله فلسفه امانوئل لویناس

به اقرار اهل نظر، بزرگ ترین چالش قرن ۲۱ درک “دیگرى” است. این درک دیگرى مستلزم عشق به “دیگرى” و تغییر در درک ما از “خود” است و این دقیقاً همان چیزى است که امانوئل لویناس در فلسفه “دگربودگى” خود به دنبالش است.بدون شک لویناس از برجسته‌ترین فیلسوفان اخلاق و آوانگارد قرنِ بیستم است. وى با قرائتى اگزیستانسیالیستى به خوانش فلسفه اخلاق ( ethique ) مى‌پردازد... خواندن مقاله فیلسوف دلواپس دیگرى

ژاک دریدا در سال ۱۹۳۰ همچون کامو در الجزایر به دنیا آمد. او نفوذ عظیمی درون فضای دانشگاه‌های معاصر یافته است، گاهی در میان فیلسوفان اما قاطع‌تر از همه‌جا در دانشکده‌های ادبیات. او که به راستی خوش برورو است و ید طولایی در جذب رسانه‌ها دارد، حتی بیرون از حیطه دانشگاه بدل به یک “ستاره” شده است... خواندن مقاله درباره دریدا

لیوتار از یک نگرش پست‌مدرن کثرت‌گرایی مداراجو سخن می‌گوید و تمام فیلسوفانی که به پست‌مدرن شهرت یافته‌اند چه خودآگاه و چه ناخودآگاه نظریات خود را در تقابل با هر نوع استیلا برافراشته‌اند.. خواندن مقاله ساختارشکنی در اندیشه ژاک دریدا

این مقاله بر آن است تا نظرات “دریدا” را در مورد فلسفه بیان کند. اینکه فلسفه چه معنایی در تفکر “دریدا” دارد، به نوعی ما را به بحث “فلسفه فلسفه” می‌کشاند؛ یعنی ما در حوزه “متا” قرار می‌گیریم. روندی که برای انجام این مهم در پیش خواهیم گرفت شامل دو رویکرد است که امیدواریم منجر به بازسازی اندیشه دریدا در مورد موضوع مقاله بشود... خواندن مقاله رنج فیلسوف بودن، تلقی ژاک دریدا از فلسفه

ساختارشکنی یا واسازی ( به فرانسوی: Déconstruction ) از نظریات زبانی ـ فلسفی جدید آمده است که با حوزه فلسفه پساساختارگرایی و پسامدرنیته در ارتباط است. اصطلاح Déconstruction را فیلسوف معاصر فرانسه ژاک دریدا با مفهومی نه چندان صریح برساخت... خواندن مقاله ساختارشکنی

ساختارگرایی، آیین فکری مهمی است که در نیمه دوم قرن بیستم در قلمرو فلسفه و علوم انسانی پدید آمد و سرچشمه تاثیرات فراوانی شد. این آیین، از دهه ۱۹۵۰ بطور عمده در فرانسه بسط یافت و تا دو دهه بعد در میان پژوهشگران و دانشگاهیان اروپایی و امریکایی اعتبار بسیار کسب کرد.. خواندن مقاله ساختارگرایی، پساساختارگرایی

این نوشتار ضمن بیان مختصری از روش‌شناسی و رهیافت پست‌مدرن در علوم انسانی، به این بحث می‌پردازد که مواجهه پژوهشگر با رهیافت‌های نوین در علوم سیاسی باید فعال، آگاهانه، گزینشگر و نقاد باشد و با معیار قراردادن ملزومات و اهداف پژوهش از رهیافت‌های گوناگون بهره‌مند شودکه نام آن را می‌توان”‌رویکرد تلفیقی” نهاد... خواندن مقاله روش‌شناسی پست‌مدرن

نظریه‌پردازان میانه‌رو در حوزه تاویل، از جمله ریکور و گادامر، تفسیر را حاصل تعامل خواننده و متن می‌دانند. پس به تعبیری آنها به جز خواننده متن را هم زنده فرض می‌کنند. این الگوی دو سویه و مبتنی بر مکالمه را می‌توان گسترده‌تر دید ـ همچون الگویی سه جانبه که نویسنده ( نویسنده فرضی ) را هم در برگیرد. البته آگاهیم که مولف ( مولف فرضی )، همچنان که خواننده، متعین نمی‌شود مگر در روند خوانش... خواندن مقاله مرگ مولف تا قتل مولف