“هیچ جایی دور نیست“ (آیین تماشا) یافتن “خود” در کلونی انسانی و چشم باز کردن در دلِ دیوارهای سنگی و سیمانی، به آدمی‌زاد القا می‌کند که در “جایی” خارج از طبیعت زندگی می‌کند. این اشتباهِ شناختی به یک توهم بدیهی شده انجامیده است: درک طبیعت…

The beginning and the end, both are nothing but illusions, we are always in the middle… We are stricken by situations Like a word stricken by the “text & context” situation… stricken by the situation of the one who says it and where it is…